بگذار که همسایه های ساکت مان

نام تو را ندانند

همین زلال زرد روسری

برای پچ پچ هزار ساله ی آنان کافی ست

همان بهتر که نام تو در

لابه لای ترانه نهان باشد

همان بهتر که از میان واژه ها بدرخشی! خورشیدک من

مثل درخشش فانوس از فراسوی فاصله ها

مثل درخشش ستاره از پس پرده ی پشه بند

پشه بند

تابستان

کودکی

آه! همان بهتر که نام تو در لابه‌لای گریه ها نهان باشد 

به کوچه ای رسیدم که پیرمردی از ان خارج می شد

به من گفت: نرو که بن بسته!

گوش نکردم، رفتم

وقتی برگشتم و به سر کوچه رسیدم

پیر شده بودم 

همیشه سعی کن زیاد دست یافتنی نباشی

آدما ارزش چیزیو که سریع به دست میارن نمیدونن.

بزار سخت به دست بیارنت تا سخت نگهت دارن!

منتظر کسی باش که حتی اگر در ساده ترین لباس بودی...

حاظر باشه تو رو به همه ی دنیا نشون بده

و بگه:این دنیای منـــــــــــــــــــه!

چون من پیداش کردم

وقتی خسته ام

وقتی کلافه ام

وقتی دلتنگم

بشقاب ها را نمی شکنم

شیشه ها را نمی شکنم

غرورم را نمی شکنم ..........................

دلت را نمی شکنم

در این دلتنگی ها زورم به تنها چیزی که میرسد

این بغض لعنتی است...

سوختم باران بزن شاید تو خاموشم کنی

شاید امشب سوزش این زخم ها را کم کنی

آه باران من سراپای وجودم آتش است

پس بزن باران شاید تو خاموشم کنی